вакыт утэ, мин сине бик юксынам((((((((((((((((((((((((((( уз туганын булу бик тэ рэхэт, кинаш сорап ана барасын... якыныннын кадерен анлар очен бер ялгызын калып кара син... уйландыра тормыш кайчагында кая барып, кемга сыеныйм шул чагында каберена килеп эч серлэрем сойлэп мин елыйм... зират капкасына соялэм дэ, уйлап куям, раббым, ни очен... тормыш дэвам ита диганнарга жавабым юк хэзер ,юк кочем... анлар очен нилэр кичерганне, уту кирак шул ук юлларны... юатмагыз мине кирак тугел, бушаныймчы, барлыйм уйларны... кичлэрен мин шулай сине уйлап ятам, кая китеп икан югалдын.... шашып уксеп елый кунел, сагынудан ник дэшмисен, нига тын калдын... абыем бар диеп куанам мин, яннарым да инде булмасан да юк ул дилэр сине, э син янэшэдэ бик якын син мина хаман да.... онытмамын сине беркайчан да хэр кон иска алып сагынам, кире кайтмый инде дисалар да кайтырсын дип хаман ышанам... кадерлэгез дияр идем, якыннарны беребез дэ тугел гомерлек елмайган рэсеменга карый да мин ходаем бир димен туземлек... сез бэхетле диям абыйлары бн уйнап колган шаян сенеллэргэ, тик сокланып карыйм хэм исанлек телим туганнары булган туганнарга....

Теги других блогов: поэзия одиночество тоска